مسلم تنها ماند
کوفیان برای بیعت با مسلم، فرستاده حسین‌بن علی (ع) آمده بودند؛ کوفه یکپارچه نوای «یا منصور اَمِت» سر داده بود؛
اما هنوز چند روزی نگذشته بود که کوفه، متحیر از مردم یک بام و دو هوایی که میان دنیا و آخرتشان دودل شده بودند، تهی شد از مردانگی و وفاداری.
مسلم تنها ماند، نه‌فقط به خاطر سیم و زر و دینار، نه‌فقط به خاطر بت همسر و فرزندان؛ مسلم تنها ماند، چون همان کسانی که از مولایش حسین (ع) تمنای حضور داشتند، امام خویش را خارج‌شده از دین رسول‌الله (ص) معرفی کرده بودند!
یا للعجب! آن‌ها خودشان امامشان را ندا داده بودند و خودشان هم او را تکفیر کردند.
شیعۀ مهدی! شما نیز سال‌ها، مهدی (ع) را صدا زده‌اید! از او تقاضای رؤیت کرده‌اید!
مهدی (ع) مسلمش را به‌سوی شما گسیل داشته است تا برای حاکمیت خدا بر روی زمین بیعت بگیرد.
اندکی تأمل کنید، حسین (ع) را منتظرانش کشتند!
مبادا از کسانی باشید که مسلم حسین (ع) را تنها گذاشته و از قاتلین حسین زمان خود باشید؛ بترسید از روزی که شما تکفیر کننده حجت خدا بر روی زمین شوید.
فرستادۀ مهدی (ع) در میان ماست؛ سید احمدالحسن، وصی و زمینه‌ساز ظهور امام محمدبن الحسن‌العسکری (ع) آمده است تا برای پدر بیعت بگیرد.
این روزها مردانی که خون غیرت هانی در رگ‌هایشان جاری است، هانی‌های موسفید کرده و هانی‌های جوان، یاوران حجت خدا شده‌اند، و به جرم این لبیک، روانه زندانشان کرده‌اند...
این بار دیگر کربلا تکرار نخواهد شد؛ این وعدۀ خداست.
شیعۀ مهدی! مراقب خود و ایمانتان باشید زیرا همۀ ما برای وارث زمینه‌سازی خواهیم کرد، خواه در جهت یاری او باشد و خواه در جهت خواری او!
این بار فقط باید خودمان را نجات دهیم که مرد راه باشیم یا سنگ راه؟!
http://almahdyoon.co/
نظرات
ارسال یک نظر